W dziedzinie kompozycji szachowej zadebiutował w 1968 roku. Jego specjalnością są niewątpliwie studia, ale komponuje też inne rodzaje zadań szachowych. Z jego utworami wielokrotnie zmagaliśmy się podczas zawodów solvingowych. Od początku fascynowały mnie jego oryginalne pomysły. Zdobył ponad 120 nagród w tym około 50 pierwszych. W albumach FIDE znalazły się 64 jego kompozycje (92 pkt.), a byłoby ich znacznie więcej, gdyby nie przestał ich wysyłać, twierdząc, że szkoda mu na to czasu.
W 1983 roku został sędzią klasy międzynarodowej w kompozycji szachowej. W 1984 otrzymał tytuł mistrza międzynarodowego, a w 1992, jako pierwszy z Polaków, arcymistrza międzynarodowego kompozycji szachowej. Dwukrotnie zdobył medal Drużynowych Mistrzostw Świata w kompozycji szachowej (1984–1988 – srebrny, 1989–1992 – brązowy).
Jan Rusinek wiele uwagi poświęcał popularyzacji kompozycji szachowej. Jest autorem książek poświęconych polskiej kompozycji m. in. „Studium Szachowe w Polsce” (razem z G. Grzebanem), 1983, „Polska kompozycja szachowa 19 wieku” (razem z J. Lipką), 2024, książki poświęcone studiom G. Grzebana (2025), Sz. Kozłowskiego (2025), czy A. Lewandowskiego (2025). Długi czas był redaktorem działu kompozycji w „Szachach” i w „Szachiście”, publikując tam wiele szkoleniowych artykułów.
Z niniejszego zbioru kompozycji, który autor wcześniej umieścił na swojej stronie internetowej, korzystałem wielokrotnie. Jestem przekonany, że znakomite komentarze sprawią, że czytelnik będzie często do niego zaglądał.
Gdańsk, październik 2024 r.
Bogusz Piliczewski
Przewodniczący Komisji Kompozycji
Polskiego Związku Szachowego
Nowy elektroniczny zegar szachowy LEAP KK9908
